کیستهای پشت زانو، به خصوص کیست بیکر زانو، معمولاً در همراه آرتروز زانو دیده میشوند و میتوانند باعث درد شدیدی شوند. تشخیص آنها معمولاً با استفاده از سونوگرافی پشت زانو و نشانههایی مانند ورم پشت زانو انجام میشود. در صورتی که به درمانهای ضد التهابی پاسخ ندهند، تزریق کورتیزون به این کیستها انجام میشود. در موارد شدید و مزمن، گاهی نیاز به جراحی وجود دارد. علاوه بر این، در برخی موارد، کیست بیکر زانو ممکن است پاره شده و مواد داخل آن به پشت ساق ریخته شود که میتواند منجر به درد شدید در پشت پا شود.
در این حالت باید بیمار از لحاظ لخته خونی در ساق بررسی شود چون همین علایم در لخته پشت ساق نیز دیده می شود و درمان آن متفاوت است بنابراین برای بیمار داپلر عروق پا انجام می شود. در موارد بسیار شدید فشار پشت ساق زیاد شده و بر روی عروق و اعصاب ساق اثر می گذارد که باید به درمان کیست بیکر زانو بپردازد و یا شاید نیازمند جراحی شود.
گاهی عضله کوچکی در پشت زانو قرار گرفته. گاهی گرفتگی این عضله باعث درد پشت زانو می شود که با درد کیست زانو اشتباه می شود.
برجستگی پشت زانو ممکن است کیست عروقی باشد که در این حالت عدم تشخیص دقیق و تزریق آن باعث مشکلات زیادی برای بیمار می شود.
برای بازتوانی و درمان خالی کردن زانو باید از کارآمدترین روشهای درمانی استفاده شود. این روشها میتواند شامل درمان بافتهای نرم، استفاده از یخ، ضربه زدن آرام (تپینگ)، درمانهای دستی، ورزش و ماساژ باشد.
علائم و نشانه ها
از علائم کیست بیکر زانو میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مهمترین علامت کیست بیکر دیدن و یا لمس یک برجستگی در پشت زانو است. این برجستگی وقتی که فرد زانویش را کاملا صاف و مستقیم نگه میدارد بیشتر به چشم میخورد. کیست بیکر پشت زانو در غالب اوقات بدون درد است ولی در مواردی ممکن است با قدری درد همراه باشد. گاهی اوقات این کیست پاره شده و محتویات مایع آن به فواصل بین عضلات پشت ساق میریزد. این واقعه موجب ورم مفصل زانو و دردناک شدن عضلات پشت ساق میشود.
علت و دلایل
این کیست به علت درد پشت زانو و ورم زانو رخ می دهد. در حقیقت علت ورم زانو بخاطر افزایش مایع مفصلی زانو میباشد.
هنگامی که فشار وارده بر زانو زیاد و طولانی مدت باشد، در قسمت پشت زانو، مایعی جمع می شود و موجب ورم می گردد.
این کیست معمولا در اثر مشکلات زیر بوجود می آید:
– آسیب غضروف زانو
– آرتروز زانو (در افراد مسن)
– آرتریت روماتوئید
– دیگر مشکلات زانو
تشخیص
پزشک ، پشت زانو را برای یافتن توده سفتی معاینه می کند.
اندازه کیست و میزان درد را می توان با توجه به محدودیت حرکت سنجید.
برخی مواقع، علائم پارگی غضروف زانو نیز وجود دارد.
– تابش نور به کیست، می تواند نشان دهد که کیست پر از مایع است.
– اگر توده به سرعت رشد کند و یا دارای درد شدید شبانه باشید و یا تب داشته باشید، بهتر است آزمایشات مختلفی را انجام دهید تا مطمئن شوید تومورهای دیگری ندارید.
– اشعه X نمی تواند کیست و یا پارگی غضروف زانو را نشان دهد، اما می تواند سایر مشکلاتی که ممکن است وجود داشته باشد را نشان دهد، از قبیل آرتریت.
– با MRI می توان کیست و یا پارگی مینیسک و غضروف زانو را دید.
راه ها و روش های درمان
موثرتربن درمان کیست بیکر ، آسپیره کردن (کشیدن) مایع داخل کیست است.
در صورت تورم زانو، آسپیراسیون مایع داخل مفصل زانو و سپس تزریق استروئید (کورتون) داخل مفصل زانو برای کاهش علایم کیست بیکر مفید خواهد بود.
درمان عامل زمینه ای مثل آرتروز، آرتریت روماتوئید، کندرومالاسی و …
استراحت، ورزش درمانی ، دارودرمانی NSAID، کنترل فعالیتهای روزمره و پرهیز از فعالیتهایی چون اعمال جهشی، دویدن و بلند کردن اجسام سنگین، چهار زانو و دو زانو نشستن.
درمان کیست بیکر زانو با جراحی فقط در صورت عدم پاسخ درد زانو به درمانهای غیرجراحی یا کیست بسیار بزرگ است
عارضه مهم و شایع این بیماری، پارگی کیست است که میتواند به ظاهر شبیه ترومبوفلبیت حاد (انسداد وریدی) باشد که با التهاب، تورم و شاید کمی کبودی ساق پا بروز می کند و درمان آن شامل استراحت ، بالا نگه داشتن اندام ، داروهای ضدالتهاب و تزریق کورتیکواسترویید درمفصل زانو می باشد.
توصیه هایی جهت بهبود کیست بیکر :
– تا جایی که می توانید به علل درد پشت زانو به زانوی خود استراحت دهید. از عصا و چوب زیر بغل استفاده کنید، با استفاده از این وسایل به زانوی خود استراحت دهید.
– از داروهای مسکن برای کاهش ورم و درمان درد پشت زانو استفاده کنید.
– اگر اطراف زانو را بانداژ کرده اید، باند را آنقدر محکم نبندید که ساق پا را بی حس کند و موجب ورم در زیر بانداژ گردد.
– از پزشک خود بپرسید آیا وزنتان را باید کم کنید یا نه، زیرا اگر وزن زیاد باشد، فشار زیادی را بر زانوی شما وارد می آورد.
– تمرینات ورزشی آرام و تقویت عضلات اطراف زانو نیز ممکن است به کاهش علایم کیست بیکر کمک کند.
– یخ را در محل درد قرار دهید.
– پاهای خود را در سطحی بالاتر قرار دهید، مخصوصا شب ها.