التهاب تاندون کشکک زانو بیماری است که با آسیب دیدگی بافت تاندون کشکک بروز مییابد و باعث زانو درد در قسمت جلوی زانو میشود. عضله بزرگ جلوی ران عضله چهار سر ران نامیده میشود، وظیفه این عضله صاف کردن زانو در هنگام فعالیت مخصوصا دویدن، پریدن و ضربه زدن با پا میباشد. در طول انقباض عضله چهار سر ران، از طریق کشکک زانو بر تاندون زانو فشار وارد میشود. وقتی این فشار به دلیل نیروی یا تکرار زیاد، بیش از حد شود، دچار آسیب تاندون زانو می شود. التهاب تاندون کشکک زانو بیماری است که با آسیب دیدگی تاندون کشکک همراه با التهاب مشخص میشود.
فهرست مقاله
علائم
التهاب تاندون پا عموما به صورت تدریجی به وجود میآید، و باعث درد جلوی زانو می شود. شایعترین علائم آسیب های تاندون زانو از قرار زیر هستند:
- احساس درد در زیر کاسه زانو در حین فعالیتهایی مثل پریدن، دویدن، چمباتمه زدن
- احساس درد با وارد شدن هر گونه فشار به تاندون برای مثال لمس کردن، زانو زدن
- درد و سفتی پس از فعالیت
- سفتی در هنگام صبح
- ضخیم شدن تاندون
- تورم
بیماری التهاب تاندون کشکک زانو (زانوی جهندگان) اغلب با زانوی دوندگان، ازگود اشلاتر یا نرمی کشکک زانو اشتباه گرفته میشود. اما مشخصترین ویژگی بیماری التهاب کشکک زانو التهاب در زیر کاسه زانو در هنگام فشار وارد کردن بر تاندون کشکک زانو است.
درجات آسیب دیدگی
التهاب تاندون کشکک زانو را میتوان به چهار سطح تقسیم کرد:
- درجه ۱: احساس درد تنها پس از فعالیت که برعمکرد زانو تاثیری ندارد.
- درجه ۲: احساس درد با فعالیت اولیه که با گرم کردن از بین میرود، اما پس از فعالیت باز میگردد. در این سطح، عملکرد تحت تاثیر قرار نمیگیرد.
- درجه ۳: درد طولانی مدت در هنگام فعالیت و پس از آن و دشوار شدن عملکرد مطلوب فرد
- درجه ۴: پارگی تاندون زانو بطور کامل، که در این صورت باید سریعا برای درمان پارگی تاندون زانو اقدام گردد زیرا ممکن است برای درمان پارگی تاندون زانو نیاز به جراحی باشد.
اغلب آسیب دیدگی های تاندون زانو در سه سطح اول هستند، که میتوان آنها را با روش های درمانی محافظه کارانه که در کلینیک امید انجام میگیرد، به طور کامل درمان کرد.
علت
التهاب تاندون کشکک زانو عموما به دلیل فعالیتهای طولانی یا پرتکراری به وجود میآید که بر تاندون کشکک زانو فشار وارد میکند. این مشکل عموما در حین انجام مکرر فعالیتهایی مثل دویدن، پریدن، چمباتمه نشستن یا ضربه زدن با پا به وجود میآید. این مشکل همچنین در ورزشهایی مثل بسکتبال که به پریدن و فروآمدن مکرر نیاز است، شایع می باشد. گاهی اوقات، بیمار به طور ناگهانی به دلیل نیروی زیاد و فراتز از حد تحملی که به تاندون کشکک زانو وارد میشود، به این مشکل مبتلا میشوند. این مشکل بیشتر در حین فرو آمدن روی زمین پس از پرش یا در هنگام افزایش سرعت در دویدن به وجود میآید.
تشخیص
معاینه کامل متخصص طب فیزیکی و توانبخشی برای تشخیص التهاب تاندون زانو عموما کفایت میکند. گاهی اوقات، آزمایشات تشخیصی دیگری مثل ام آر ای برای کمک به تشخیص و ارزیابی شدت بیماری نیاز است.
درمان
در کلینیک امید، اغلب موارد ابتلا به التهاب تاندون زانو، با ترکیبی از روش های درمانی بدون جراحی، بهبود پیدا می کنند. در ادامه این روش ها شرح داده می شود.
دارو
درمان اولیه التهاب شدید تاندون کشکک زانو با کاهش التهاب زانو شروع میشود. پزشک استراحت و داروهای ضد التهابی را برای تسکین درد و التهاب ناشی از این بیماری توصیه میکند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی در سطوح اولیه بیماری برای کاهش درد و التهاب بسیار مهم است. فیزیوتراپیست از یخ درمانی، ماساژ، تحریک الکتریکی عصب از راه پوست و اولتراسوند برای کاهش درد و کنترل ورم استفاده میکند.
فیزیوتراپیست همچنین حرکات ورزشی استقامتی و کششی را برای اصلاح هر گونه عدم تعادل عضلانی تجویز میکند. حرکات ورزشی استقامتی مخصوص عضلات، به پیشگیری و درمان آسیب دیدگی های ناشی از اعمال فشار زیاد بر تاندون زانو کمک میکند.
ورزش و حرکات اصلاحی
تنوع گستردهای از حرکات ورزشی به کاهش علائم مرتبط با التهاب تاندون کشکک زانو کمک میکنند که از قرار زیر هستند:
- حرکات کششی: حرکات کششی منظم و ثابت باعث کاهش اسپاسم عضلانی میشوند. به یاد داشته باشید در طول انجام حرکات کششی، نباید بپرید.
- حرکات استقامتی: ضعیف بودن عضلات ران در وارد شدن فشار بر تاندون کشکک زانو نقش دارد. حرکات ورزشی که شامل پایین آوردن بسیار آرام پا پس از کشیدن آن باشند، در در تقویت عضلات ران بسیار موثر هستند.
متخصصین ما در کلینیک امید به شما حرکات ورزشی مخصوصی را آموزش می دهند، که باعث کاهش علائم و بهبود آسیب دیدگی تاندون زانو می شوند.
تزریق اوزون
روش ازن درمانی برای انواع مختلفی از دردهای ماهیچه ای و مفصلی زانو مفید است. در موارد آسیب تاندون کشکک زانو، تزریق اوزن باعث بازگشت جریان خون به تاندون زانومیشود و با مهیا کردن مواد لازم برای بافتهای آسیب دیده باعث بهبودی این بافت میشود.
در این روش ترکیبی از گاز ازون، پروکائین، ویتامین B12 و مواد دیگر در تاندون کشکک زانو تزریق میشود و باعث درمان ورم و افزایش جریان خون میشود، همچنین رسوبات فیبری را تحریک میکند تا باعث شود سلولها با کمک این رسوبات بافتهای آسیب دیده را ترمیم کنند. این تزریق باید هر یک الی دو هفته یکبار تکرارشود بعد از اولین یا دومین جلسه ازن درمانی بیماران به نتیجه مورد نظر، خواهند رسید.
تزریق PRP
پلاسمای غنی از پلاکت که از پلاکتهای غلیظ شده خون بیمار گرفته میشود، حاوی فاکتورهای رشد زیادی است. این فاکتورهای رشد، سرعت بهبودی را افزایش می دهند. تزریق PRP باعث کمک به درمان طبیعی آسیب دیدگی ها از جمله التهاب تاندون زانو، توسط بدن میشود. هدف از تزریق PRP نه تنها برطرف کردن علائم است، بلکه بهبودی را نیز در بر میگیرد و حتی در بعضی از موارد بیمار دیگر نیازی به دارو و جراحی ندارد. تزریق PRP برای درمان آسیب دیدگی های تاندون، رباط، غضروف، استخوان های زانو و آرتریت مورد استفاده قرار می گیرد.
ابتدا میزان کمی از خون بیمار گرفته می شود و سپس در سانتریفیوژ (دستگاه گریز از مرکز) چرخانده می شود، تا پلاکت ها غلیظ شوند. سپس مایع به دست آمده دور یا نزدیک ناحیه آسیب دیده تزریق می شوند. فاکتورهای رشد در این حالت به ۳ الی ۵ برابر افزایش می یابند. پزشک با توجه به آسیب دیدگی و واکنش اولیه بیمار به درمان، تعداد تزریقات مورد نیاز را تعیین می کند. با توجه به اینکه در این روش از خون بیمار استفاده می شود، لذا این روش بسیار ایمن می باشد و احتمال واکنش نشان دادن بدن بیمار به آن صفر می باشد.
زانو بند
زانو بند کششک زانو با رفع فشار از بالشتک به تاندون زانو و از آنجا به لبه پایینی کاسه زانو، باعث کاهش بار وارد شده بر آن میشود. شما باید زانو بند کشکک زانو را دقیقا در زیر کاسه زانو و روی تاندون کشکک زانو قرار دهید. برای قرار دادن این زانو بند، باید زانوی آسیب دیده بدون بار و کمی خمیده (۲۰ درجه) باشد.
فیزیوتراپیست ها همچنین کفیهای مخصوص را طراحی میکنند تا هم ترازی زانو و عملکرد کشکک زانو را بهبود ببخشند. کفش و کفی مناسب در این بیماری بسیار اهمیت دارد.
آسیب دیدگی و التهاب تاندون زانو اغلب در بین ورزشکاران و افرادی که فعالیتهایی دارند که مستلزم وارد شدن فشار زیاد یا مکرر به تاندون زانو است، بروز می یابد. خوشبختانه، در اکثر موارد التهاب و کشیدگی تاندون زانو با روش های بدون جراحی قابل درمان می باشد، و عمل جراحی تنها در موارد شدید و مقاوم به درمان بیماری توصیه می شود.