تریگرپوینت یا نقاط ماشه ای نواحی حساسی روی ماهیچه یا بافت پیوندی (فاسیا) هستند که وقتی تحت فشار قرار می‌گیرند، دچار درد می‌شوند. فشار دادن به یک تریگرپوینت می‌تواند باعث ایجاد درد راجعه شده و می‌تواند در شناسایی ناحیه خارجی در بدن که درد را ایجاد می‌کند، کمک نماید. از طرف دیگر، نقاط ماشه ای همچنین می‌توانند نقطه ای باشند که از آن درد در سراسر عضله و فاسیا منتشر می‌شود و باعث سندرم درد میوفاسیال می‌شود. میوتراپی تریگرپوینت این مکان‌های حساس بدن را برای اعمال فشار متمرکز برای از بین بردن اسپاسم عضلات هدف قرار می‌دهد. اگر درد به روش های درمان غیر جراحی پاسخ ندهد ، ممکن است تزریق‌های نقاط ماشه را در نواحی تریگرپوینت خاص قرار دهند تا نقطه غیرفعال شود و درد میوفاسیال کاهش یابد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی درمان تریگر پوینت و نقاط ماشه‌ای و یا رزرو نوبت در کلینیک امید با شماره تلفن‌های ۰۹۱۰۷۸۰۳۱۵۵ – ۰۹۱۰۲۳۲۲۱۰۸ تماس حاصل فرمایید.
فهرست مقاله
نحوه ایجاد نقاط ماشه ای یا تریگرپوینت
آسیب به عضله و بافت همبند که منجر به ایجاد نقاط ماشه ای می‌شود، می‌تواند از چندین طریق رخ دهد. این نوع آسیب می‌تواند در نتیجه موارد زیر اتفاق بیفتد:
• صدمات بیش از حد و مکرر (استفاده از اعضای بدن به صورت تکراری و صدها بار به صورت روزانه) ناشی از فعالیت‌هایی مانند تایپ کردن یا نصب، وسایل الکترونیکی دستی، باغبانی، پروژه‌های بهسازی منزل، محیط‌های کاری و غیره.
• بارگیری مداوم مانند بالابرهای سنگین، حمل نوزاد، کیف، جعبه، پوشیدن محافظ بدن یا بلند کردن بیماران بستری.
• وضعیت بدنی نامناسب در طول زندگی عادی به دلیل کم تحرکی، عدم تغییر موقعیت بدن و مبلمان با طراحی نامناسب
• جمع شدن و کشیدگی عضلات به دلیل استرس ذهنی یا عاطفی.
• آسیب مستقیم مانند ضربه، فشار، شکستگی، پیچ خوردگی یا پارگی. تصادفات رانندگی، آسیب‌های ورزشی، افتادن از پله ها و مواردی از این دست را در نظر داشته باشید.
• با کمال تعجب، نقاط ماشه ای حتی می‌توانند به دلیل کم تحرکی مانند استراحت طولانی مدت روی تخت یا نشستن ایجاد شوند.
تصور می‌شود که چه شرایط رایجی به دلیل درد ارجاع شده از ترگرپوینت وجود دارد؟
تریگرپوینت بیشتر باعث سردرد، درد گردن و فک، کمردرد، علائم سندرم تونل کارپ و آرنج تنیس و انواع مختلفی از دردهای مفاصل می‌شود که به اشتباه به آرتروز، التهاب تاندون، بورسیت یا آسیب رباط نسبت داده می‌شود.
فازهای نقاط ماشه‌ای
پس از تشکیل، نقاط ماشه ای دو مرحله فعال و نهفته دارند:
نقاط ماشه‌ای فعال باعث ایجاد درد می‌شود
نقاط ماشه ای پس از تشکیل دو مرحله فعال و نهفته دارند. مرحله فعال و دردناک نقطه ماشه، مرحله ای است که علائم درد بی وقفه و ناتوان کننده ایجاد می‌کند و افراد را مجبور می‌کند تا به دنبال تسکین برای این درد باشند. نقطه ماشه ای فعال هنگام فشار دادن با انگشت دچار درد می‌شود و باعث ایجاد درد در اطراف آن ناحیه و مناطق دیگر می‌شود. این حالت باعث می‌شود عضله ای که در آن ناحیه قرار دارد، ضعیف باشد و به دلیل باندهای سفت، انعطاف پذیری محدودی داشته باشد. علائم ارجاع نقطه ماشه ای فعال ممکن است مانند یک درد مبهم، درد عمیق، فشار آور، سوزش یا احساس بی حسی و خستگی احساس شود. همچنین می‌تواند باعث تعریق، پارگی چشم، لکه‌های پوستی و سرگیجه شود. عضلات متراکم و کوتاه شده آسیب دیده، مملو از نوارهای کشیده، حتی ممکن است عصب‌ها را فشرده و به دام بیندازد ، که منجر به مجموعه ثانویه دیگری از علائم می‌شود. در صورت عدم رسیدگی یا درمان ناکارآمد، در نهایت، ممکن است دیگر عضلات اطراف عضله ناکارآمد نیاز به “شل شدن داشته باشند”، تحت فشار قرار گیرند و نقاط تحریک ثانویه ایجاد کنند. برای بیماران درد مزمن غیر معمول نیست که الگوهای درد ارجاع شده چندگانه، همپوشانی داشته و باعث پیچیده تر شدن تشخیص و درمان شوند. به راحتی می‌توان فهمید که چرا این درد گسترده اغلب با فیبرومیالژیا اشتباه گرفته می‌شود یک تشخیص مرتبط اما جداگانه.
نقاط ثانویه تریگرپوینت نیز بسیار مهم هستند
نقاط ماشه‌ای همچنین می‌توانند در ماهیچه‌ها آرام باشد، گاهی اوقات برای سالها. به این حالت، نقطه ماشه ای نهفته گفته می‌شود. نقاط ماشه ای نهفته بسیار رایج هستند. تا زمانی که نقطه ماشه ای را فشار ندهید و حساسیت را احساس نکنید، احتمالاً نمی دانید که آنجا وجود دارد. اکثر مردم حداقل تعداد کمی از این نقاط را دارند. نقاط ماشه ای نهفته ممکن است سالها پس از بهبودی از آسیب مشخص باقی بمانند. نقاط ماشه ای نهفته باعث:
• حرکت محدود
• الگوهای حرکتی عضلات تغییر یافته
• سفتی و ضعف عضله آسیب دیده
عموماً در این نقاط درد ایجاد نمی‌شود مگر اینکه فشرده شوند. بسیاری از موارد می‌توانند باعث فعال شدن یک نقطه ماشه ای شوند. یک آسیب قدیمی که به طور دوره ای دوباره در آن ناحیه ظاهر می‌شود ( برای مثال “درد زانو” یا کمر درد “) احتمالاً به دلیل “بیدار شدن” نقاط تحریک کننده نهفته و فعال شدن آن در اثر تشدید بیش از حد عضلات، کشیدگی سرد، خستگی، عفونت، بیماری یا استرس باشد.
چند ناحیه تریگرپوینت می‌توانم داشته باشم؟
از آنجا که یک نقطه ماشه ای یک ناحیه بیوشیمیایی و مکانیکی غیرطبیعی در بافت عضلانی منقبض است، تعداد و محل دقیق آن در هر فرد می‌تواند متفاوت باشد. تمام بافت‌های عضلانی به طور بالقوه مستعد ابتلا به نقاط ماشه ای هستند. گاهی اوقات افراد دارای یک نقطه ماشه ای هستند اما در بیشتر اوقات تعداد آن‌ها زیاد است. ارجاع طولانی مدت درد و ضعف از یک نقطه ماشه ای به یک منطقه دیگر از بدن به طور کلی باعث ایجاد نقاط ماشه ای دیگر در آن منطقه می‌شود. این ارجاع‌ها، به نوبه خود، اگر درمان نشوند، می‌توانند درد را فعال کرده و همچنین باعث انتقال و گسترش آم شوند، و الگوهای درد متعددی ایجاد کنند. هرچه نواحی بیشتری درد داشته باشند و هرچه مدت بیشتری درد داشته باشید، احتمالاً نقاط ماشه ای بیشتری خواهید داشت. به ندرت پیش می‌آید که فردی با درد فقط یک یا دو عضله، نقاط ماشه ای داشته باشد.
درصورت وجود نقاط ماشه‌ای چگونه آن را پیدا کنیم
یک پزشک ماهر که برای تشخیص علائم درد میوفاسیال و عضلات ضربان دار برای نقاط ماشه ای میوفاسیال آموزش دیده است، می‌تواند وجود نقاط ماشه ای میوفاسیال را ارزیابی کند. هیچ آزمایشی یا مطالعات تصویربرداری معمولاً در دسترس نیست که بتواند تشخیص را در این زمان تأیید کند. نقاط ماشه ای میوفاسیال را می‌توان در اسکن ویژه MRI و سونوگرافی ویژه مشاهده کرد اما در حال حاضر از این موارد فقط در تحقیقات استفاده می‌شود.
“سندرم‌های درد میوفاشیال (MPS) سندرم‌های درد عضلانی هستند که به عنوان اختلالات اسکلتی عضلانی طبقه بندی می‌شوند. آن‌ها دارای پاتوفیزیولوژی مشخصی هستند که منجر به ایجاد نوار سفت و سخت عضله می‌شود که حساس است و درد را به مکان‌های دوردست انتقال می‌دهد. سندرم‌های درد میوفاشیال می‌تواند منطقه ای یا کلی باشد. اگر سندرم‌های درد میوفاشیال مزمن شود، تمایل به تعمیم دارد، اما به فیبرومیالژیا تبدیل نمی‌شود. می‌توان آن را هم به عنوان یک بیماری اولیه بدون سایر بیماری‌های پزشکی طبقه بندی کرد و هم به عنوان یک سندرم درد ثانویه که در نتیجه بیماری دیگری رخ می‌دهد، دسته بندی نمود. سندرم‌های درد میوفاشیال ممکن است مدت‌ها پس از سپری شدن واقعه یا بیماری آغاز شود، اما با این وجود یک بیماری عضلانی است که به طور رضایت بخشی قابل درمان است.
درمان درد میوفاشیال با تریگر پوینت تراپی
درمان نقاط ماشه نسبتاً ساده است. درمان کل سندرم درد میوفاسیال به گونه ای که درد به طور کامل برطرف شود، فرایند پیچیده تری است.
از آنجا که یک نقطه ماشه مکانیسم انقباض عضله است که در یک موقعیت کوتاه قفل شده است، درمان نقطه ماشه شامل باز کردن قفل مکانیسم انقباض (سارکومر) است. از چند طریق می‌توان به این مهم دست یافت.
- فشار به ناحیه تریگرپوینت که شامل اعمال فشار با انگشت یا ابزار دیگر به نقطه ماشه و افزایش فشار با “آزاد شدن” و نرم شدن نقطه ماشه است. اعمال فشار یا ماساژ باعث رفع این انقباض ناخواسته عضلانی شده و به تبع آن باعث کاهش درد و یا رفع کامل درد می‌شود. این فشار گردش خون را افزایش می‌دهد، که در ناحیه بلافاصله توسط الیاف منقبض شده محدود شده است، بنابراین اکسیژن و مواد مغذی را قادر می‌سازد تا به نقطه مورد نظر بروند. فیبرهای عضلانی گره خورده را به طور مستقیم کش می‌دهد.
- سایر تکنیک‌هایی که اغلب استفاده می‌شود شامل اسپری و کشش است که تکنیکی است که از اسپری خنک کننده بخار استفاده می‌کند (بسیار سرد زیرا در ثانیه ای که پوست شما را لمس می‌کند تبخیر می‌شود) برای منحرف کردن عضله باعث می‌شود کشش کاملتری ایجاد شود و در نتیجه باعث آزاد شدن نقطه ماشه می‌شود. .پس از آزاد شدن نقاط ماشه، عضله باید در تمام دامنه خود حرکت کند. حرکات ساده لنگری که توسط بیمار در خانه انجام می‌شود در بازآموزی عضله مهم است.
تزریق به نقطه ماشه چیست؟
تزریق به نقطه ماشه می‌تواند به تسکین درد عضلات، به ویژه در بازوها، پاها، کمر و گردن کمک کند. همچنین می‌تواند برای درمان فیبرومیالژیا، سردردهای تنشی و درد میوفاشیال استفاده شود. تزریق مقادیر اندکی از ماده بی حس کننده و استروئید در محل ماشه می‌تواند به تسکین درد کمک کند.
- در روش تزریق ماشه، برای انجام عمل می‌نشینید یا دراز می‌کشید. پزشک شما عضله شما را فشار می‌دهد تا ناحیه ای را که درد دارید، تعیین کند. سپس، او یک سوزن کوچک را در ناحیه قرار داده و مخلوطی از ماده بی حس کننده و استروئید را تزریق می‌کند.
- می‌توانید در طی یک مراجعه به مطب پزشک خود به چندین نقطه ماشه تزریق داشته باشید. این روش فقط چند دقیقه طول می‌کشد.
- اگر درد عضلانی شما با سایر درمان‌ها، از جمله داروهای ضد درد و فیزیوتراپی بهبود نیافته باشد، ممکن است تزریق ماشه برای شما مناسب باشد.
آیا ورزش کردن و انجام تمرینات می‌تواند به رفع نقاط ماشه (tps) کمک کنند؟
ورزش باید به عنوان یک نسخه در نظر گرفته شود و نوع ورزش تجویز شده تا حد زیادی به میزان فعالیت نقاط ماشه ای شما در آن زمان بستگی دارد. متخصص فیزیوتراپی شما جزئیات را به شما ارائه می‌دهد.
- وقتی تریگرپوینت ها بسیار فعال هستند و در حالت استراحت درد دارید، پس کشش های ملایم و بسته های گرم حد مجاز شماست
- هنگامی که تریگرپوینت ها غیرفعال شدند و درد استراحت مداوم کمرنگ شد، سپس یک برنامه تمرینی با دقت درجه بندی شده برای افزایش استقامت و قدرت عضلات مورد نیاز است. این برنامه شامل تمرینات افزایش عضلات [افزودن تمرین جدید در روزهای متناوب]، قبل از انجام تمرینات کوتاه کننده است. درد و سفتی پس از ورزش نباید بیش از ۳ روز طول بکشد در غیر این صورت برنامه نیاز به تغییر دارد.
- سپس یک برنامه تهویه منظم، حداقل دو بار در هفته، به عنوان مثال شنا یا دوچرخه سواری توصیه می‌شود.
چه انتظاری از درمان خود داشته باشیم
بسیاری از بیماران در اولین درمان تسکین درد را تجربه می‌کنند. برای دیگران قبل از اینکه درد آن‌ها کم شود به چندین روش درمانی نیاز است. معمولاً یک تا دو روز پس از درمان، بیماران احساس درد می‌کنند. این امر معمولاً پس از چند درمان اول برطرف می‌شود. شما ممکن است خستگی را تجربه کنید زیرا عضلات نگهدارنده مزمن مجاز به شل شدن و بازگشت به حالت طبیعی هستند، با این حال برخی از بیماران افزایش انرژی را تجربه می‌کنند. با تغییر کار عضله و بازگشت به تعادل، ممکن است الگوهای درد تغییر کند. این یک مرحله موقتی و طبیعی بهبودی از درد مزمن است. غیر معمول نیست که افراد می‌توانند از علائمی که برای درمان آن نمی‌خواستند مانند تسکین درد مزمن دست و بازو بعد از درمان سفتی گردن رهایی پیدا کنند. بازگشت به فعالیت‌های عادی و بدون درد در بیشتر مواقع با رعایت برنامه مراقبت از خود که توسط درمانگر به شما داده شده تسریع می‌شود. به حداقل رساندن استرس، سرعت بخشیدن به فعالیت‌های خود و پرهیز از فشار بیش از حد (و همچنین تمرکز روی کارهایی که می‌توانید به جای محدودیت‌های خود انجام دهید) از اهمیت بالایی برخوردار است. ارتباط خوب، صبر و برخورد مثبت ضروری است.
میزان پیشرفت شما به شرایط بسیاری بستگی دارد:
- نوع آسیب و مدت زمان بروز آن.
- سلامت کلی جسمی و سطح آمادگی جسمانی
- عوامل ماندگار (بسیاری از آن‌ها قابل حذف هستند، دیگران نمی‌توانند)
- ناهنجاری‌های اساسی اسکلتی
- تغذیه (کمبود ویتامین و مواد معدنی، رژیم غذایی نامناسب و غیره)
- کیفیت خواب
- افسردگی یا اضطراب
- انطباق بیمار با مراقبت از خود و از بین بردن یا کاهش عوامل ماندگار.
- سایر شرایط پزشکی (به عنوان مثال آلرژی، دیابت، اختلال عملکرد تیروئید و غیره)
