بیماری ازگود شلاتر ( Osgood Schlatter ) یکی از شایع ترین علل درد زانو در ورزشکاران نوجوان است. این بیماری سبب درد جلو و پایین زانو ( روی قسمت بالای استخوان درشت نی ساق )، حساسیت در لمس و تورم می شود.اغلب این علائم در نوجوانانی که در فاز جهش رشد قدی هستند در سنین حدود ۱۵-۱۲ سالگی رخم می دهد و می تواند یک طرفه یا دوطرفه باشد. علائم بیماری ازگود اشلاتر در محل اتصال رباط کشککی به درشت نی ایجاد می گردد. این امر در نوجوانانی که به ورزش های فوتبال، بسکتبال و ژیمناستیک می پردازند شایع تر است.
علائم و نشانه ها
- درد جلوی زانو ناشی از بیماری ازگود اشلاتر که با فعالیت و دویدن تشدید می گردد. به خصوص حرکات پرشی و بالا و پایین رفتن از پله ها
- تورم و حساسیت در لمس بالای ساق ( زیر زانو )
- برجستگی و قرمزی ناحیه ی قدامی زیر زانو
- تشدید درد در همگام انقباض عضله ی جلوی ران (عضله ی چهارسر
- دردی که با ورزش کردن بدتر شود.
- از بین رفتن درد هنگام استراحت
- ورم یا نرمی زیر زانو یا بالای درشت نی
- لنگیدن پس از ورزش
- کشیدگی عضلات اطراف زانو (زردپی پشت زانو و عضله چهارسر)
علت و دلایل
به طور دقیق علت بیماری مشخص نیست، اما ممکن است ارتباطی با رشد سریع استخوان و ضربات داشته باشد. در اکثر موارد، مرحله‌ای از رشد سریع استخوانی پیش از شروع بیماری وجود دارد.
زیرا تاندون عضله چهارسر ران که به تاندون پاتلار نیز شناخته میشود، به برجستگی استخوان درشت نی اتصال می‌یابد، کشش‌های تاندون پاتلار (مثلاً به علت انقباض‌های شدید عضلات چهارسر) به ویژه در قسمت انتهایی آن به برجستگی درشت نی انتقال می‌یابد و باعث افزایش استخوان‌سازی در این نواحی میشود. همچنین، استخوان‌سازی ممکن است در قسمت پشت تاندون پاتلار نیز ایجاد شود.
عوامل افزایش‌دهنده خطر به قرار زیر هستند
- انجام زیاد و شدید فعالیت‌های عادی نظیر دویدن، جهیدن
- اضافه وزن پسران در سنین 11 تا 18 سالگی
- رشد اسکلتی
تشخیص
برای تشخیص معمولاً از رادیوگرافی زانو و گاهی اسکن استخوان استفاده میشود.
راه ها و روش های درمان
برای کاهش زانو درد می توان از گرمای موضعی و دارو استفاده کرد. بستن زانو با یک زانوبند سبک یا باند کشی میتواند درد را کاهش دهد. فعالیت شدید بدنی مثل ورزش های شدید را باید تا چند ماه متوقف کرد.فیزیوتراپی بصورت انجام نرمش های کششی عضلات چهارسر و همسترینگ در این بیماران مفید است.
گاهی اوقات که درد زانوی بیمار بسیار شدید است پزشک معالج ممکن است برای اینکه زانوی بیمار مدتی بیحرکت بماند از گچ گیری اندام تحتانی استفاده کند.
در بعضی افراد این بیماری تا چند سال بصورت فعال باقی میماند با این حال بیشتر علائم بیماری در پایان دوره بلوغ و با پایان یافتن رشد قدی نوجوان بطور خودبخودی از بین میرود.
بندرت درد زیر زانو در بعضی از مبتلایان به این بیماری ممکن است حتی بعد از بلوغ از بین نرود. اکثر این افراد در دوران نوجوانی خود مراقبت های لازم را در مورد زانو انجام نداده و فشارهای زیادی به زانوی خود وارد کرده اند. در معاینه این بیماران مشاهده میشود که برجستگی زیر زانو همچنان باقی مانده است.
در رادیوگرافی اکثر این بیماران در محل اتصال تاندون کشککی به قسمت بالایی درشت نی یک استخوان اضافه زانو کوچک دیده میشود. درمان این بیماران در این سنین هم رعایت همان نکات قبلی است. این بیماران باید از زانو زدن و فشار مستقیم به این برجستگی اجتناب کنند. ندرتاً ممکن است عمل جراحی و خروج استخوانچه ذکر شده درد بیمار را کاهش دهد.
