اگر متوجه شوید که فرزند خودتان یا هر کودکی از نزدیکانتان، شاید در حالت W می‌نشیند، یعنی پاهای خود را به شکل حرف “W” قرار می‌دهد، باید بدانید که متأسفانه (و به طور شگفت آور)، این حالت نشستن کودک، خطرات و تأثیرات منفی زیادی را برای سلامت کودکان به همراه خواهد داشت. به عنوان یک پدر یا مادر، مهم است که مراقب حالت نشستن کودک خود و یا حالت W نشستن او باشید و به آن رسیدگی کنید.
اگر متوجه شدید که کودک شما به غیر از وضعیت نشستن در حفظ موقعیت‌های دیگری دچار مشکل است، او نمی‌تواند از آن حالت خلاص شود یا در تعادل در حالات بدنی دیگر مشکل دارد، بهتر است که به یک پزشک دوره دیده در این زمینه مراجعه کنید که می‌تواند هرگونه نقص زمینه‌ای در قدرت عضلانی را درمان کند. پزشکان ما در کلینیک امید می‌توانند در این زمینه به شما کمک کنند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی اصلاح نشستن به شکل w در کودکان و یا رزرو نوبت در کلینیک امید می‌توانید با شماره تلفن‌های ۰۲۱۲۲۷۸۰۷۰۲ – ۰۲۱۸۸۸۰۱۸۰۰ تماس حاصل فرمایید.
عوارض نشستن به شکل w
نشستن کودکان به حالت W در واقع چه پیامدهای منفی را در سلامتی آن‌ها خواهد داشت؟ در اینجا به ۹ مورد از خطرات نشستن به حالت W اشاره کرده‌ایم:
باعث ایجاد مشکلاتی در کمر می‌شود
یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها در مورد نشستن به حالت W این است که می‌تواند باعث مشکلات ارتوپدی و کمر در طولانی مدت شود. در این خصوص برای کودکان، تقویت عضلات کمر و پشت در هنگام نشستن امری ضروری است. تقویت عضلات بیشتر در موقعیت‌های نشسته اتفاق می‌افتد.
اگرچه، نشستن به حالت W باعث می‌شود بدن به خودی خود تضعیف شود و در نتیجه کودک را از داشتن عضلاتی قوی در ناحیه پشت و کمر که مانع از درد کمر و مشکلات کمر در آینده او می‌شوند، محروم می‌سازد.
ایجاد مشکلاتی در مهارت‌های حرکتی
نشستن به حالت W همچنین می‌تواند مانع از رشد و کامل شدن تمایل در به کار بردن یک دست بیش از دست دیگر در کودک شود. از آنجا که کودک در هنگام نشستن در حالت W نمی‌تواند بالاتنه خود را بچرخاند، کودک ممکن است برای راحتی خود، اشیاء موجود در سمت راست خود را با دست راست و آن‌هایی را که در سمت چپ او قرار دارند، با دست چپ بردارد.
محدود شدن حرکت بالاتنه می‌تواند برای رشد مهارت‌های حرکتی متداول در کودک مضر باشد. حالت‌های دیگر نشستن، باعث سهولت حرکت می‌شود که به کودک – یا حتی فرد بزرگ‌سال اجازه می‌دهد از دامنه حرکت خود بیشتر استفاده کند.
مشکل در دست دراز کردن و برداشتن اشیاء
محدود شدن دامنه حرکتی که از نشستن به حالت W حاصل می‌شود، ممکن است بر توانایی کودک در دست دراز کردن و گرفتن اشیاء نیز تأثیر بگذارد. این حالت باعث می‌شود تا کودک به سختی بتواند بدن خود را به سمت چیزی بکشد… این محدودیت بعدها بر توانایی او در انجام مهارت‌های نوشتاری و سایر کارهای پشت میزی كه در مدرسه مهم هستند تأثیر می‌گذارد.
بروز مشکلاتی در تعادل
میزان بسیار زیادی از حس تعادل فرد در سنین کودکی ایجاد می‌شود. عادت کردن به نشستن در حالت W، می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در تعادل شود. مجدداً باید بگوییم که این وضعیت نشستن اجازه می‌دهد بدن به خودی خود فرو بریزد و افتاده شود، در حالی که حالات دیگر نشستن مانند نشستن با پاهای ضربدری به فرد امکان می‌دهد تا بدن خود را متعادل و قائم نگه دارد.
ایجاد مشکلاتی در وضعیت قرارگیری بدن و عضلات اصلی و هسته
افتاده بودن بدن یا فرورفتگی بدن در هنگام نشستن به حالت W می‌تواند باعث ضعیف شدن عضلات هسته بدن شود. در نتیجه بسیاری از پیشرفت‌های کودک (و توانایی فرد بزرگ‌سال در سالم و فعال ماندن) به خاطر قوی بودن عضلات هسته‌یا بخش میانی بدن می‌باشد. ضعف عضلات شکم می‌تواند باعث شود فرد در اواخر زندگی، دارای حالت بدنی نامناسب و به صورت فرورفته و قوز کرده باشد.
سفت شدن عضله
یکی از اصلی‌ترین تأثیرات منفی نشستن در حالت W این است که باعث ایجاد یک فشار شدید در عضلات می‌شود. این وضعیت همسترینگ، عضلات دورکننده ی ران، روتاتورهای داخلی و بندهای پاشنه پا را در یک محدوده حرکتی بسیار کوتاه قرار می‌دهد. این تنگی و محدودیت می‌تواند بر هماهنگی، تعادل و رشد مهارت‌های حرکتی درشت تأثیر منفی بگذارد.
پتانسیل بروز دررفتگی لگن
نشستن در حالت W می‌تواند کودک را مستعد دررفتگی مفصل ران و لگن کند. همان‌طور که بسیاری از افراد بزرگ‌سال تجربه آن را داشته‌اند، می‌دانند که دررفتگی لگن می‌تواند بسیار دردناک باشد و با نشستن در وضعیتی دیگر و متفاوت می‌توان از آن جلوگیری کرد. این پتانسیل به ویژه در صورت مبتلا بودن فرد بزرگ‌سال یا کودک به دیسپلازی مفصل ران و لگن، بسیار بالا خواهد بود.
مشکلات مفصلی
بسیاری از افراد بزرگ‌سال، از درد شدید مفصلی رنج می‌برند. این درد می‌تواند با نشستن در حالت W بیشتر شود. در موقعیت نشسته به صورت W، فرد عضلات اصلی و هسته‌ی خود را درگیر نمی‌کند، بلکه به مفاصل خود در کل بدن فشار وارد می‌کند. به مرور زمان، این فشار مفصلی می‌تواند منجر به درد شدید و عوارض دیگری شود. این امر به ویژه در زانوهایی که متحمل فشار و وزن زیادی می‌شوند، قابل مشاهده است.
پتانسیل بروز مشکل انگشتان کبوتری (پنجه خمیده به داخل)
با نشستن در حالت W، عضلاتی که مفصل ران را به سمت بیرون می‌پیچانند، رفته رفته ضعیف می‌شوند. وقتی کودک برای برداشتن یک قدم، پا را به جلو بلند می‌کند، مفصل ران به سمت داخل پیچ می‌خورد به‌طوری‌که پا با انگشتان رو به داخل بر روی زمین قرار می‌گیرد. این مورد تحت عنوان “راه رفتن با پنجه برگشته” یا ” پای کبوتری” شناخته می‌شود.
چگونه کودک را تشویق کنیم تا به حالت دیگری بنشیند؟
برای جلوگیری از عادت نشستن به حالت w، وقتی می‌بینید که کودکتان در این حالت نشسته است، او را به نشستن در حالت و موقعیت مناسب‌تری راهنمایی کنید که برای رشد او مناسب‌تر باشد. نحوه نشستن به روش دیگر را به آرامی به او نشان دهید یا یادآوری کنید. در اینجا گزینه‌هایی برای حالات نشستن وجود دارد که می‌توانید به فرزند کوچک خود یاد بدهید:
- نشستن به حالت ضربدری (چهارزانو)- زانوها خم شده، پاها از جلوی بدن متقاطع بوده و پاها زیر پاها جمع شده‌اند.
- پاها کشیده به سمت جلو – پاها صاف و موازی یکدیگر هستند و در جلوی بدن کشیده شده‌اند.
- پاها به پهلو – زانوها خم شده، هر دو پا در یک طرف بدن قرار دارند. این حالت نشستن را هم به سمت راست و هم به سمت چپ تشویق کنید تا رشد هر دو طرف بدن مساوی پیش رود.
- نشستن روی کرسی و چهارپایه ی کوتاه و یا استفاده از میز و صندلی متناسب با سایز کودک نوپا – این به ویژه برای کودکانی که تمایل زیادی به نشستن به حالت W دارند بسیار مفید است.
اگر نشستن به حالت W در کودکتان، علی رغم تلاش شما برای دلسرد کردن آن ادامه داشت، یا اگر این حالت نشستن توأم با دست و پا چلفتی بودن، لنگیدن، ضعف عضلانی یا نقاط عطفی و تحولاتی در مهارت‌های حرکتی ظریف و درست باشد، بهتر است در این مورد با پزشک متخصص اطفال یا کاردرمان کودک جهت راهنمایی‌های لازم مشورت کنید.
