ارتوکین تراپی زانو برای درمان آرتروز و کاهش التهاب مفصل زانو

درد در استخوان و مفاصل زانو می­تواند علل مختلفی داشته باشد. از شایع­ترین عواملی که منجر به درد زانو می‌­شوند میتوان به افزایش سن، آرتروز،شکستگی استخوان و آسیب رباط زانو اشاره کرد. روش‌­های درمانی متعددی برای کاهش درد و التهاب زانو وجود دارد که خوشبختانه با پیشرفت علم پزشکی شیوه‌­های درمانی جدیدتری به آنها افزوده می‌­شود. ارتوکین تراپی روشی مدرن برای درمان بیماری­‌های عضلانی است که می­تواند در کم­ کردن شدت درد و التهاب مفصل زانو بعلت آرتروز بسیار موثر باشد. این روش هیچ عارضه و تداخلی با سایر تراپی­‌های درمانی ندارد . در روش ارتوکین تراپی از خون فرد بیمار برای روند درمان استفاده می­‌شود. اینکه مزایای این روش چیست و چگونه انجام می­‌شود در ادامه مطلب بطور کامل برایتان توضیح داده شده است.

ارتوکین تراپی درمانی برای استئوآرتریت زانو 

استئوآرتریت زانو یک بیماری بسیار دردناک است که غضروف را درگیر می‌کند و عوامل متعددی در بروز آن نقش دارند. علاوه بر فاکتورهایی که در بروز این بیماری نقش دارند، چاقی و اضافه وزن، عوامل ژنتیکی، آسیب دیدگی مداوم زانو و وارد شدن فشار بیش از حد به مفاصل باعث می‌شود ریسک ابتلا به این اختلال افزایش پیدا کند. حدود ۱۰ درصد از افراد جامعه به این بیماری مبتلا هستند و حدود ۸۰ درصد از آنها بیش از ۸۰ سال سن دارند که در عکس برداری انجام شده از مفصل زانو، آسیب دیدگی غضروف تایید شده است. احساس درد در زانو و کاهش دامنه حرکات مفاصل زانو از جمله علائم شایع این اختلال محسوب می‌‌شوند.

 متخصصین ارتوپدی به طور دقیق به بررسی فرایندهای بیولوژیکی که درون مفاصل آسیب دیده رخ می‌دهد پرداخته اند و متوجه شده اند مهم‌ترین عامل بروز این بیماری یک پروتئین ساده است که اینترلوکین یک نامیده می‌شود. سطح این پروتئین در مفاصلی که دچار استوارترین شده اند بیشتر است و این پروتئین باعث می‌شود میزان آسیب دیدگی غضروف و از بین رفتن عملکرد تدریجی مفصل افزایش پیدا کند. می‌‌توان از ارتوکین تراپی برای درمان مشکلات زانو که به شرح زیر هستند استفاده کرد:

• استئوآرتریت مفصل مچ پا، زانو و ران
• آسیب دیدگی تروماتیک در غضروف زانو
• پارگی عضله به علت ضربه
• تغییرات پاتولوژیکی تاندون و رباط‌های زانو
• بیماری‌های التهابی زانو و اختلالات حاصل از ضربه

 ارتوکین تراپی چیست؟

 ارتوکین تراپی روشی است که در آن خون به طور مستقیم از رگ تهیه می‌‌شود و یک نوع پروتئین که در خون وجود دارد و نقش محافظت کننده را ایفا می‌کند از آن جدا می‌شود. سپس نمونه تهیه شده در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد درون انکوباتور قرار داده می‌شود تا فرایند سنتز پروتئین‌های محافظ با کیفیت بسیار بالا انجام شود.

سپس از دستگاه سانتریفیوژ استفاده می‌‌شود تا سلول‌های خونی از مایعات غنی از سرم جدا شوند و پروتئین با غلظت بالا به دست بیاید. در مرحله بعدی با توجه به نوع اختلالات موجود در مفصل زانو یا سایر نقاط بدن بیمار به ۵ تا ۶ مرتبه تزریق نیاز خواهد داشت که یک تا دو بار در هفته انجام شود.

 ارتوکین تراپی چگونه باعث محافظت از غضروف می‌شود؟

 اینترلوکین ۱، فاکتور ضد التهابی طبیعی موجود در بدن است و تحت شرایط خاص آماده می‌شود که یک روش طبیعی و ایده آل و غیر تهاجمی برای درمان استوارت محسوب می‌شود. این پروتئین از میزان التهاب و تورم موجود در مفصل می‌کاهد، باعث کاهش درد می‌‌شود و از بافت غضروف محافظت می‌کند.

 درمان با ارتوکین با مزایای فوق العاده ‌ای همراه است و باعث بهبود بیمار خواهد شد. پروتئین مورد نظر به طور طبیعی درون خون وجود دارد که در ارتوکین تراپی تحت شرایط خاص غلظت آن افزایش پیدا می‌کند و به عنوان یک روش برای درمان استئوآرتریت مفاصل مورد استفاده قرار می‌گیرد. از سال ۱۹۹۷ ارتوکین تراپی به طور موفقیت آمیز باعث بهبود تعداد زیادی از بیماران شده است.  تحقیقات متعددی که در این رابطه انجام شده نشان داده است که ارتوکین تراپی باعث کاهش درد مفصل و افزایش دامنه حرکات آن می‌‌شود و از سرعت تحلیل رفتگی مفاصل آسیب دیده بدن ناشی از استئوآرتریت می‌‌کاهد. در بیمارانی که دچار درد زانو هستند و سایر روش‌های درمانی تاثیری در بهبود آنها نداشته است پزشک ارتوکین تراپی را توصیه می‌کند زیرا یک روش ایمن و معتبر است.

آیا ارتوکین تراپی زانو عوارض دارد؟ 

ارتوکین تراپی به راحتی برای بیمار قابل تحمل است . احتمال بروز درد و سوزش و بی حسی زانو پس از درمان بسیار ناچیز است. این درمان امروزه از موثرترین روش­‌های درمان آرتروز زانو شناخته شده و نتایج چشمگیری داشته است . این شیوه درمانی علاوه بر نداشتن عارضه ای جدی در به تاخیر انداختن جراحی زانو نیز موثر است.

مراقبت‌­های بعد از ارتوکین تراپی زانو چیست؟

بعد از ارتوکین تراپی زانو بیمار می­‌تواند به راحتی کارهای روزانه خود را انجام دهد. بهتر است تا ۴۸ ساعت از انجام دادن کارهای سنگین و ورزش خود داری شود.

فرق ارتوکین تراپی زانو با سایر تزریقات مفصلی برای کاهش درد چیست؟

نسبت به وضعیت بیمار، ممکن است پزشک از سایر روش‌­های تزریق علاوه بر ارتوکین تراپی برای کمک به بهبود وضعیت بیمار خود استفاده کند که این هر یک از این روش­‌ها در قسمت پایین توضیح داده شده است:

تزریق استروئید

 کورتیکواستروئیدها یک گروه از داروهای ضد التهابی هستند و در صورتی که مقصد دچار التهاب شده باشد یا در مواردی که بافت اسکار گسترده به وجود آمده باشد مورد استفاده قرار می‌گیرند. در صورتی که به طور صحیح تزریق شوند هیچ گونه خطری بیمار را تهدید نمی‌‌کند و معمولاً تا چند هفته به بهبود علائم او کمک خواهد کرد. اولین هدف از تزریق استروئید در کاهش تورم مفصل و تسریع فرآیند بهبود است. بیماری‌های التهابی مفصل از قبیل آرتریت روماتوئید و نقرس به سرعت به کورتیکواستروئیدها پاسخ می‌‌دهند.

 معمولاً پس از یک دوره تزریق استروئید بیمار با عوارض جانبی خفیفی مواجه خواهد شد شایع ‌ترین آن شعله ور شدن درد به مدت یک روز است و معمولاً به استفاده از پاراسیتامول و قرار دادن کمپرس یخ روی زانو پاسخ می‌دهد. برخی از بیماران تا یک روز پس از تزریق دچار گرفتگی صورت و قرمز شدن گونه می‌‌شوند که پس از مدتی از بین می‌رود. خوشبختانه احتمال بروز عفونت بسیار نادر است و در صورتی که بیمار دچار عفونت شود با علائمی از قبیل افزایش درد، قرمزی و تورم زانو مواجه خواهد شد. اگر شما پس از تزریق استروئید دچار این علایم و نشانه‌ها شدید باید همان روز به پزشک مراجعه کنید.

مکمل ویسکو

یک گروه از داروهای تزریقی هستند که عملکردی شبیه مایع موجود درون مفاصل دارند. مایع مفصلی به ارسالی گروه از مواد شیمیایی به غضروف و سلول‌های سینوویال که لایه داخلی مفصل را پوشش می‌‌دهند، می‌‌پردازد. این دارو به مدت ۱۴ ۱۲۷ باعث تسکین علائم و نشانه‌های دردناک زانو خواهد شد به این ترتیب می‌‌توان از آن به عنوان یک راه حل موقت برای تسکین مفصل زانو ناشی از استئوآرتریت پرداخت تا بیمار بتواند از تعطیلات پیش رو لذت ببرد.

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت

 برخی افراد تصور می‌‌کنند که ارتوکین تراپی به علت روند درمان بسیار مشابه همان پی آر پی است اما اینطور نیست. خون از گلبول‌های سفید و قرمز، پلاکت و سرم ساخته شده است. سرم حاوی انواع مختلفی از مواد شیمیایی بیولوژیکی فعال است که هم دارای خاصیت ضد التهابی و هم ضد التهابی هستند. پی آر پی با تهیه نمونه خون خود بیمار تهیه می‌شود سپس خون در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده می‌‌شود تا تحت سرعت و چرخش بسیار بالا خون و مشتقات خونی از آن جدا شوند و سپس پلاسمای غنی از پلاکت به درون مفصل مورد نظر تزریق می‌گردد. این روش باعث می‌شود غلظت سیتوکین‌ها افزایش پیدا کند و به این ترتیب منجر به کاهش درد و التهاب در مفصل خواهد شد اما به مدت ۲ تا ۵ روز باعث افزایش درد می‌شود که می‌توان به کمک داروهای مسکن مانند پاراستامول، استفاده از کمپرس یخ یا کاهش فعالیت جسمانی به کنترل آن پرداخت. پزشک حدود یک هفته قبل از تزریق از بیمار می‌خواهد از مصرف هر گونه داروی ضد التهاب مانند ایبوپروفن خودداری کند. تاثیرات تزریق پلاسمای غنی از پلاکت برای کاهش درد در افراد مختلف متفاوت است اما معمولاً حدود ۳ تا ۵ ماه باقی ماند.